Dit wat je ziet, kleurige buitenkant
die kunstig het verfraaide en ongewone
met valse syllogismen van de kleur wil tonen,
is een geslepen drogbeeld van het verstand;

dit waarin vleierij poogt met de hand
de gruwels van de jaren te verschonen
en door de strengheid van de tijd te honen
de vrees voor oud-zijn en vergeten bant:

is maar een bange kunstgreep die bedot;
is maar een bloemetje in de windeval;
is maar loze beschutting tegen het lot;

is louter een probeersel, dwaas en mal,
is louter krachteloos streven en, tot slot,
is ’t louter lijk, stof, schaduw, niemendal.

Dit gedicht van Sor Juana Inés de la Cruz (1651–1695) is geselecteerd en vertaald door Barber van de Pol en Maarten Steenmeijer, die een bloemlezing voorbereiden van Spaanstalige poëzie.

Juana Inés de la Cruz de Asbaje y Ramírez (1651 - 1695), ook bekend als Sor Juana, was een Mexicaanse dichteres en slotzuster. Ze was een buitenechtelijk kind, en al op zeer jonge leeftijd geïnteresseerd in literatuur en wetenschap.

Meer van deze auteur