Poëzie

Gedichten

Maria Barnas

Dilemma
Consumptieaardappelen staat er op een zak
aardappels die ik kocht (bij de supermarkt)
Bewaren: op een donkere, droge plaats
(mag ook in de koelkast)

L’arena
Ik mag niet koken in het huis van mijn geliefde.
Ik woonde er.

Hij is bang voor de ramp die het bereiden van een maaltijd
veroorzaakt afhankelijk van zijn gemoed

de keuken bleek van meel of aszwart van vergeten pannen
op het vuur. Deze negatieven bewaar ik goed.

We aten elke avond op de hoek. We aten
waar we elkaar voor behoedden. De pilaren

zijn er van karton waarop iemand
brandend marmer verzon.

Pistolet
Ze vertelde mij toen wij nog vrienden waren
dat ze moeite had met lange broodjes.
Als je er een grote hap uit neemt
is het alsof het brood de bek openspert.

Ze moest precies om zeven uur eten
anders raakte haar lichaam in de war.
Ze legde me uit wat bioritme is.
Ik zag een zee in haar deinen die haar op een dag

verzwelgen zou. Reve vond ze een slechte
schrijver. Mensen die niet van eten houden
zijn slechte mensen en slechte mensen

kunnen geen goede schrijver zijn oefende ik.
Ik durfde niet meer bij haar langs te gaan
bang dat ik alles moest eten.

Breekbaar
Als ik een snijboon doormidden breek
en een tuin ruik het hoge gras narcissen
rond de bomen rotzoete appels
onder mijn voeten en de notenboom als vergissing

of herinnering aan het feit dat het goed is
om uitzonderingen te maken
en een krakend tapijt onder de donkere
beuken de poort naar de binnenplaats

waar de duiven hun klank vinden
een huis met familieleden en de dag
de dag dat hier een einde aan komt

met een opgerold tapijt en kisten met stickers
waarop ons leven staat geschreven weet ik
dat men geen snijbonen doormidden moet breken.

Maria Barnas (1973) is dichter en beeldend kunstenaar. Haar meest recente dichtbundel is Diamant zonder r. 


Meer van deze auteur

Uit:

Nummer 6/2010

Lees verder