Pijn roeit je uit, wil
voor jou in de plaats.

Krijg je er veel van,
word je het zelf.

Taal kan er niets mee:
vertrokken grimas,
dapper verbeet hij –
’t glijdt langs ons af.

Verf des te meer:
het hoofd van Sisamnes
– kreukbare rechter
wiens lichaam in Brugge
dankzij Gerard David
zorgvuldig gevild wordt –,
dat hoofd is zó pijn dat
het linnen het uitschreeuwt.

O, dat eens te zijn en
niets anders dan dat!