We namen ons voor om naar buiten te gaan
Maar we waren al buiten. We zagen ons al
Als waren wij het zelf in een doelloos café maar
We sloegen een hoek om. We moesten wel volgen
We hoopten ineens op een wonder van inzicht:
De vreemde gast in ons lichaam door daden
Onthuld. Maar hij kocht sigaretten – voor ons?
Maar wij rookten niet meer. Wij lieten hem staan
Bij ons volle verstand namen wij het café, doe
Maar thee, riepen wij maar er stond al jenever.
We bleven alleen met elkaar en we zwegen.

Robert Anker (1946) is dichter en schrijver. Dit jaar verscheen bij Querido zijn roman Schuim. In 2015 verschijnt de dichtbundel Onvergetelijke toegewijde trouweloze tijd.

Meer van deze auteur