Vertaling door Maghiel van Crevel, lees ook zijn essay ‘Adembenemend’, over poëzie in neosocialistisch China.

Feng schrijft gedichten die zijn opvattingen tamelijk direct weerspiegelen, over repressie en corruptie en laffe wannabe dichters die zich laten inlijven door het systeem. Maar hij maakt ook heel andere, serene teksten. Op rustige momenten bepleit hij een ‘koude lyriek’, en hij heeft dit gedicht die naam gegeven