Redactioneel
De belofte van ongekende mogelijkheden, en tegelijkertijd het besef dat deze veelal onbereikbaar zijn; die dubbelheid karakteriseert onze verhouding tot de horizon. Maar er is nog een tweede dubbelheid in het spel, want de horizon confronteert ons niet alleen met de beperkingen van tijd en plaats, maar stelt ons ook in het vooruitzicht dat wij deze op een gegeven moment achter ons zullen hebben gelaten. De horizon ligt immers niet alleen vóór ons. Zo lichtvoetig als hij voor ons uit rent, zo gulzig zit hij ons achterna. De worsteling met de horizon is er niet alleen een tegen de beperkingen van tijd en plaats, maar onvermijdelijk ook tegen een achter ons oprukkend verlies.
Poëzie
Afdwalende gedachten (tijdens een vergadering)
Beeld
Negen bedenkingen bij het verschijnsel horizon
Voorbij de horizon van het universum
Essay
Fernweh
Poëzie
Zijn oude vriend Norman Malcolm kijkt terug
Essay
De dubbele horizon van de moderne natuurwetenschap
Naar het einde, dan terug
Hier; Woodstock, NY, 29 augustus 1952
Touwtjes aan de einder
Essay
Philip Roth en de horizon
Omtrekkende bewegingen
Een beeldbank vol horizons
Essay
Geestverruimende landschappen
Essay
Het blauwe verschiet, ofwel: De horizon ligt in het westen
Over de rand van de wereld
Poëzie