1.
Ik heb in mijn brein
een video gevonden
van wel tien seconden:
in een trage trein
kruis ik een zandpad
met oude karrensporen
dat tussen de sparren-
bossen verdwijnt.

2.
Wel waren we echt
eens ergens in Maine
in een laag sparrenbos
en wij waren echt
samen alleen.
Ver voor ons uit
klonk verwaaiend geluid
van gehamer op hout.
En ik zei:
Daar wordt wel gebouwd.
Het was enkel een specht,
en bedeesd liepen jij
en ik met elkaar mee,
want van alles waren wij
de enige twee.

3.
En nu maar hopen,
ja denken, dat
daar in Maine
dat lieve pad
nu heus alleen
door blijft lopen.