Ver buiten ons begrip
van rechtschapenheid in godsdienst
ligt een veld.
Daar zal ik je ontmoeten.
Als de ziel gaat liggen in het gras,
Is er voor woorden geen plaats meer.

naar Rumi: vertaling van een fragment uit een Engelstalige documentaire

Eén graankorrel blijft één graankorrel als hij niet in de aarde sterft. Maar als hij sterft, dan brengt hij veel vruchten voort. Wie zich aan zijn leven vastklampt, verliest het. Maar wie zijn leven prijsgeeft in deze wereld, zal het behouden en eeuwig leven.

Johannes 12, 20-33: Als een graankorrel niet sterft

*

op zaterdag om 17u is het
els moors versus
het universum

mijn ziel vliegt op
kant-en-klaar

de vogels hebben het luchtruim
gevuld trillen doorheen
de vibraties van het licht
ver buiten mijn begrip

en waar het veld ligt
zal ik je ontmoeten

*

sta ik oog in oog met de man die leeft
neem ik een privédetective in dienst
die mij achtervolgt en
ik ga de mist in

messen en roomboter gaan al een eind
richting de maan maar de esoterische
zwaarte tussen de dijen doet vermoeden
dat ik als zombie zonder ziel
het lichaam van een mij
onbekende vrouw heb
ingenomen

wat ik tot dusver heb ontdekt

de vagina fungeert
als dolgedraaide flipperkast

*

ik smeul nog na
ik heb het helemaal doorploegd
alle akkers op kraaien en kauwen
doorgekamd

de te duchten gevaren
op een stroperige zomerdag
het recept van de vlierbloesemlimonade
op een bierviltje terwijl zij
– mijn moeder – honderden
kilometers verderop
in dezelfde hitte

door het park glijdt
een ziel op zoek naar uitvalswegen

er is een manier om jezelf
op te heffen een manier waarop
je iedereen nabij
kunt blijven

zij die eerst het leven
in deze wereld prijsgeven
zij die het eeuwige leven
behouden

*

het is een reis die je ook niet kunt maken
en als je het maar lang genoeg hebt weg
geschonken is het eetbaar geworden dat is
de essentie van de ziel

zelf kan ik het zo moeilijk laten passeren
aan de ene kant, anderzijds stromen er te veel
tegenstrijdige berichten binnen om actie
te ondernemen

want waar eindigt de ziel en waar begint
de werkelijkheid? wie heeft de aan- en
uitknop en waarom verdwijnt
hij of zij steeds uit het zicht?

als het hart van de wereld op
deze deur klopt moet ik natuurlijk
opendoen

(terugkloppen kan ook
maar het zet zo weinig zoden aan
de dijk)

*

als ik ’s ochtends al wist in welke
hoedanigheid ik ’s avonds in de badkuip
stand moet houden tegen alle opvliegende
elementen mijn hoofd houdt er een
kerk in Leipzig aan over

de gids vertelt over keuvelende sessies vol
kaarslicht en taart: een man is voldoende
voor een volk een democratische partij
een postzegel van het koningshuis

hij bibbert als hij een pentekening
van de mondafdruk van zijn ex
van zijn arm verwijdert

*

stop hier het is stil genoeg
aan de randen van velden en bossen
tekenen zich in de mist de geweien
af en ik heb het koud

in de koffer van mijn mobilhome
staan twee fichebakken klaar
ik kan het niet geloven dus
ik blijf fouten maken

de procedure is
zoek zon ga uit de wind
trek een middenstreep
jarenlang debatteerden
wij over fietspaden

jij bent vinnig visje en ook
die andere zeeolifant heeft
slagtanden als je bouwvakkers
vergelijkt met vogels die
nesten bouwen

is het lente