eerste akte

(Een.)

Luid en geen waterval. Geen enkele hinder is ontmoedigend.

(Vijf.)

Eén enkele som vier plus vijf en één erbij, geen enkele zon een duidelijk sein en een uitwisseling.

Stilte is in het zegenen en jagen en het rijp zijn van de gelijktijdigheden. Een eenvoudige melancholie die duidelijk kostbaar is en aan de oppervlakte en omringd en vermengd met wat vreemd is. Een plantaardig raam en duidelijk overduidelijk een uitwisseling in rollen en een geheel.

Een tijger een opgezweepte en omsingelde overjas stevig uitgedost met vlekken oud genoeg om bruikbaar te lijken en snedig nogal snedig in het geheim en in een verblindende vlaag.

Lengte wat is lengte als stilte zo beraamd is. Wat voor nut heeft een zere plek als er geen scharnier is en geen pluimstrijker en geen epiloog en zelfs geen gummetje. Wat is de gebruikelijkste uitwisseling tussen meer en het meeste gelach. Slordigheid is slordigheid en een koek is tja een koek is kruit, naar alle waarschijnlijkheid kruit, naar alle waarschijnlijkheid iets veel ergers.

Een rolluik en enkel rolluik en Kerstmis, nogal Kerstmis, één enkel rolluik en een doelwit een volledige kleur in elk middelpunt en schieten echt schieten en wat kan horen, dat kan datgene horen waardoor zo’n gelegenheid voorzien is van wat voorlopig is.

(Twee.)

Dringende handeling is niet in sierlijkheid is niet in uurwerken is niet in scheepraderen. Het is zo essentieel zichzelf, dat het een zorg is een ware zorg.

Een stilte een hele verspilling van een zandtaartlepeltje, een hele verspilling van klein schaafsel, een hele woestenij naar alle kanten open.

(Twee.)

Verlamming waarom is verlamming een lettergreep waarom niet iets beweeglijkers.

Een speciale strekking een heel speciale strekking is potsierlijk.

(Drie.)

Alsem bij een kalkoen voorstellen en dan ook nog iets walgelijks is niet het enig pijnlijke aan al het provocerende. Er is nog meer. Een lezing beginnen is een vreemde manier om vuile appelbloesems mee te nemen en aan water hebben we meer als er gevist gaat worden, met genoeg water kunnen we een woestijn maken en zelfs pruimen, het zou niets een schaduw laten werpen want uiteindelijk is er niet méér actiehumor in een reeks foto’s en ook in een bedrieglijke sculptuur.

Alle haast het kleinste beetje haast werkt zo blijvend door, dat staat vast, en voor het kiezen geldt dat ook.

tweede akte

(Drie.)

Vier en niemand gewond, vijf en niemand florerend, zes en niemand spraakzaam, acht en niemand bij zinnen.

Eén en een linkerhand geheven zo zwaar dat op geen enkele manier er een perfecte verwoording kan zijn.

Een punt van precisie, een hoek van een vreemde kachel, een punt dat zo bezadigd is dat de reden die overblijft de enige kans op aanzwellen is.

(Dezelfde drie.)

Een brede eik, een eik breed genoeg, een heel brede koek, een bliksemend kaakje, één enkele wijd geopende en uitgewisselde doos gevuld met datzelfde kleine lichtende blaasje.

De beste de enig betere en linksvoetiger vreemde.

Precies het vriendelijke dat in alle citroenen sinaasappelen appelen peren en aardappelen zit.

(Dezelfde drie.)

Een gelijke omlijsting een treuriger portaal, een ongewone poort en een tegenslag tussen haakjes.

Een rijke markt waar geen heugenis is van meer maan dan er overal is en waar toch vreemd genoeg kledij is en een compleet assortiment.

Een verbinding, een oesterschelpverbinding, een overzicht, een kaartje en een terugkeer naar onderbreking.

derde akte

(Twee.)

Een snee, een snee is niet een stek, wat is de gelegenheid om een snee en een stek uit te beelden. Wat is voor zoiets de gelegenheid.

Een snee is een stek, een snee is dezelfde stek. De reden dat een snee een stek is is dat elk moment even bruikbaar is als niemand haast heeft.

(Vier.)

Een snee en een stek is het ooit de vraag wanneer een snee en een stek precies hetzelfde zijn.

Een snee en een stek er is geen bijzondere uitwisseling het is een vreemde uitzondering bij alles wat verschillend is.

Een snee en een stek, enkel een snee en enkel een stek, de nasmaak van de smaak misschien en smaken is een vorm van precisie.

Een snee en een gelegenheid, een stek en een vervanging één beetje haast en een omstandigheid waar dat uit blijkt, dit alles is zo logisch als het geheel glashelder is.

(Een.)

Heel alleen met de beste ontvangst, heel alleen met meer dan de beste ontvangst, heel alleen met een tekstblokje en iets wat iets waard is, wat bijna onverschillig wat waard is, het beste voorbeeld waard van een kleine aartsbisschop, bij gelegenheid. Dit wat zo proper is stelt bijzonder weinig voor wanneer badwater ontbreekt. Lange tijd een heel lange tijd heeft een obstakel dat er van het begin af was en een oorsprong heeft, geen nut.

vierde akte

(Vier en nog eens vier.)

Een verjaardag, wat is een verjaardag, een verjaardag is een toespraak, een tweede keer als er tabak is, één keer maar als er vergif is. Meer dan eens als de ­gelegenheid die bij gelegenheid een scherpe scheiding vertoont, eenstemmig is.

Een deken, wat is een deken, een deken is zo snel dat hitte veel hitte heter is en koeler, heel veel koeler bijna meer zowat koeler dan op elk ander moment vaak.

Een verwijt wat is een verwijt, een verwijt is wat rijst en ieder maant kalm te zijn en een oceaan en een meesterwerk.

Een pientere schotel, wat is een pientere schotel, een pientere schotel is waarschijnlijk ervaren en heeft zelfs tenen, klein grut om mee te wiebelen en heus afgezien van die tere bleekblauwe kleur zou niemand enige reden hebben erop tegen te zijn.

Het bezwaar en de ­per­fecte tafel in het midden, het spleen van het lenen en de haast in een opgejaagd gevoel, de vraag of het echt een plaag is, of het echt een oleander is, of het echt saffraangeel is, de bedwingbare goesting die de neiging vertoont warmer te worden, de veiligheid in een paar lucifers, de veiligheid in een klein stukje spaander, de werkelijke reden waarom chocolademelk goedkoper is, hetzelfde gebruik voor brood als voor al het rijzende dat zachter is, de lezing en de omringende brede witte zachte oneffen en uitgesmeerde verkoop van meer en nog minder is niet beter, dit alles levert één genegenheid per seizoen op, één hoed in een gordijn meerijzend met het opgaan, één die landt en heel veel meer, en veel meer veel meer heel veel meer.

vijfde akte

(Twee.)

Spijt, een moment van spijt maakt een deur open. Wat is een deuropening, een deuropening is een foto.

Wat is een foto een foto is een aanblik en een aanblik is altijd een aanblik van iets. Hoogstwaarschijnlijk is er een foto die kleur afgeeft als dat zo is dan is er die kleur die niet méér verandert dan in de tijd dat fotografie nog veel meer nut had.

Uit: Tekst # 256, Getrude Stein, vertaling Anneke Brassinga; uitgeverij De Nieuwe Toneelbibliotheek, Amsterdam 2015.

Gertrude Stein (1847-1946) was een Amerikaanse schrijver, dichter, toneelschrijver en kunstverzamelaar. Van 1903 tot aan haar overlijden woonde en werkte ze in Parijs. Ze is een cultfiguur van de kunst- en literatuurscene van haar tijd en was bevriend met bekende kunstenaars en schrijvers als Pablo Picasso, Henri Matisse, Ernest Hemingway en Ezra Pound. 

Meer van deze auteur