Aanbouw/Zoet/Tebek

Albertina Soepboer

AANBOUW
nu niet vergeten: de natte zeewind, de ragfijne tekening
op mijn rug van een ander landschap – mijn ademhalen
terwijl in de onderbuik de kraanwagens en bouwlichten
rondzoemen – de dikke klei is zo oud dat ik haar littekens
kan zien, maar wie legt haar huid open – kijk, dit is het nu
onze nieuwe snelweg – maar ik herinner me je knuistjes
zoveel kleiner, de middagzon door de bomen – ik meet
alleen de snelheid van het licht, ik bouw aan herinnering

ZOET
in de nazomer mag je spelen, het wad kent geen einde
de veerboot kruipt langs, de koffie is zoet en langdradig
de bus gaat voorlopig niet vertrekken – ik neurie de tijd
voorbij – sweet dreams are made of this who am i to dis
agree – gaan we nu vertrekken mamma, gaan we rijden
op een strook zeemos waar moedig mussen rondhippen
tijd is mijn bijzaak die vraagt om een grondige opheffing
en je stem – fluweelvast – zingt mij het zilte uit, naar huis

TEBEK*
de vergezichten die ik verzamelde of de afgegraven aarde
die geen betekenis kreeg – het is onze verknoopte tijd van
schouderkloppen, huilbalken, pestbuizen – maar ademhalen
en de wolken – zo weids tussen bedrijven door – dat ik niet
de achterkant kan vergeten, gedrukt strostof ‘ bladergoud
de tekens op de rug – backwards – de taal die ik meeneem
waar de broodnodige boodschap in zit: het verstilde weten
de enkele groet, ons tussengesprek en mijn liefdevol zwijgen

  • Fries woord dat ‘terug’ betekent en verwant is het aan het Engelse ‘back’.
Albertina Soepboer (1969) woont in Harlingen. Ze schrijft in het Fries en in het Nederlands. Haar laatste bundel, Vertakkingen, verscheen in 2019. Daarnaast werkt ze als docent Fries en Spaans in het middelbaar onderwijs.

Meer van deze auteur

Uit:

Nummer 5/2017

Lees verder