Je vrienden die revolutie hebben gemaakt
- en in de verte zie je er weer een aan komen lopen
die je vriend kan worden -
wonen in huizen die te groot voor hen zijn,
en ze hebben ver weg nog meer huizen,
waar ze al lang niet geweest zijn,
dus hoef je niet te denken dat je iets over huizen kan zeggen
in plaats van over oud worden. Hoe is het als je denkt
dat enkel een revolutie kan helpen?

Bijvoorbeeld een die in het mooiste huis van Parijs woont
en jij kan daar op een avond komen eten
en het is niet jouw zaak wat er gezegd wordt tegen een onbekende
die aanbelt en voor de voordeur staat
of hoogstens vraag je: je hebt toch iemand om de deur open te doen?
(enkel om de deur open te doen?),
maar je stem blijft rustig,
daar hoef je je best niet meer voor te doen. Is er iets waarover
   je wil vertellen
alsof wie luistert
niet weet hoe het is? De vleugels van een engel
zijn niet om te vliegen (ook al zijn er die het er toch mee doen),
maar om over grote afstanden te fluisteren
met de vorm, zoals je die van ver weg ziet, en de kleuren.

Je was vele nachten achter elkaar
in een huis van wie een vriend van een vriend was
of een engel van een engel
die schreeuwt alsof hij iemand wil terugroepen.
om zichzelf gerust te stellen
terwijl het donker wordt. Toen je weer in je eigen huis terug was
kwam hij naar je toe om in jouw huis afscheid te nemen
van wie afscheid van hem wilde nemen,
en je zag pas de volgende ochtend dat hij maar één nacht
had willen blijven, maar waarom had hij dan
zoveel bagage bij zich? Vanuit jouw huis kun je wat zien,
de oceaan? Een park van rechtopstaande roeispanen,
een vis met een mond
vol haken,
kijk eens hoeveel er mij wilden hebben. Wat er van je overblijft
als elke vis of engel een dag ver van je weg
gereisd is. Je schuift je nachten naar
voren, daarna naar
achteren.

Begint het weer met woede
over de naverdeling, daarna pas
over de voorverdeling? Je wil opstand op straat? Dat gaat beter
als de fans van voetbalclubs meedoen,
de Galatasaray en Fenerbahce supporters in Istanbul,
zoals vroeger de Groenen en de Blauwen
in het Hippodroom in Constantinopel. Je denkt niet dat je de afloop
vijf minuten eerder kan voorspellen door dat te herkennen,
hoogstens geeft het een kans het uit te mogen leggen
als je opgehouden bent met kijken.

Je vrienden die als ze je geven
waarom je gevraagd had
plotseling arm zijn,
niet meer in hun groot huis kunnen wonen,
maar in een zo klein als toen ze een kind waren. Wat is een opstand
die niet een revolutie is? De hemel is waar de engelen zijn
of waartegen de engelen in opstand komen
als ze bang worden dat die enkel nog zijn ondergang kan uitstellen,
niet voorkomen. Als een engel oud wordt
wordt hij net zoals jij (zoals in: lever je vleugels maar in),
maar hij ziet er nog lang veel jonger uit dan hij is,
zoals in: heb je er ooit over gedacht
van fotomodel je beroep te maken,
voor heen en weer lopen waar iedereen je kan zien
ben je te oud,
maar je gezicht zou uitvergroot boven de parfumflessen kunnen hangen
in vliegveldwinkels. Omdat ik kijk
alsof ik geen vleugels meer heb?