Wil, Manzanares, deze brug beklagen,
kijk wat hier in de volksmond wordt beweerd,
dat een halve brug je nog te veel waardeert,
dat zo een over zeeën wordt geslagen.

Vandaag zie ik je vochtige kammen dragen,
weerszij van het trotse voorhoofd gedrapeerd,
en gisteren leek je stroom zo uitgeteerd
dat het in maart was als de warmste dagen.

Bij de ziel van de sterveling die trachtte
met vier ons cichoreiwater de stad
te zuiveren en jou graag had verfrist,

vertel, hoe waste je waar je eerder smachtte,
waarom zag ik je gisteren zieltogen, nu nat?
‘De ezel die mij eerst dronk heeft nu in mij gepist.’