Poëzie

Ruimte voor binnenkomers & Voordat het iets werd

Jan Baeke

Ruimte voor binnenkomers

Heeft het ruimte of niet
als dat zo is
dan willen de binnenkomers zichzelf zien binnenkomen
de bewoners daarentegen
zeggen
allesbehalve de binnenkomers

zichtbaar onder de bewoners of niet
onder de bewoners is allesbehalve
de zorg om de vragen de antwoorden
zichtbaar zijn de hoeken in de buurt of niet

als de hoeken zich in een buurt naar afkomst
afkomst doet het, angst als het schijnt zou kunnen
je vindt toewijzingen, verontwaardiging
binnen een straal van
of niet
als je het vindt

verontwaardiging binnen een straal van tien, twintig meter
een trieste melodie of niet
als het maar een trieste melodie is
komt het uit de keel van een van de bewoners

de stem van een van de binnenkomers
de hele nacht zonder grinniken of niet
de binnenkomers of niet
dat het huis boven aan het plein nog leegstaat

zelfs de kinderen onder de meesten
de stemmen van de kinderen
zelfs de stemmen boven de kinderen uit
zijn dat

een om hen heen slingerend rijmpje
of als het niet rijmt en de ruimte vult
en de stemmen van de binnenkomers
laat ze hun gang gaan of niet

voor de ingang van de buurt staan
op schouders van goden
op stemmen die ophouden of niet
die ophouden.


Voordat het iets werd

Binnenkort in uw stad, de stad
maar dan als humor of als afbraak
waarop een vaart der volkeren wil worden gebouwd
namens bouwers van eerdere eeuwen.

Een stad op van de zenuwen. Knaagsporen
waar ze aan zichzelf knaagt.
Ik geef mijn onmiskenbare tandafdruk toe.

Avonden schouderen koopwaar
voeden de mond van een straatoproer, de stad!
Het gezang dat de machines die wij zijn ontstijgt.

De stad herschrijft haar eigen bestaan
dat is richtinggevend en fataal
de bouwer verbouwt de bouwer
op basis van zijn lexicon waarin de terminologie
ook jou en mij wil zijn.

De stad staat klaar om ons te verzoenen
met afval die zich voedt met burgers, nieuws
buigt mee, zoals de voordelen in ieder denkbaar
geloof, in alle geleende dogma’s.

Een stad op het punt van beginnen
zoals een zin begint en dan ontspoort
of een argument dat stenen op stenen stapelt.

Een stad moet als plan gebouwd alsof we
als geen ander in staat zijn om af te breken.

Jij wilt al weten wat het wordt
voordat het iets werd. Een stad
die zich in van toekomst vervulde zinnen opblaast.

Jan Baeke is dichter, digitaal dichter, vertaler en programmamaker. Hij publiceerde tot nu toe negen gedichtenbundels. Groter dan de feiten (2007) werd genomineerd voor de VSB Poëzieprijs, Seizoensroddel (2015) kreeg de Jan Campertpijs 2016. Onder de naam Public Thought maakt Jan Baeke samen met beeldend kunstenaar Alfred Marseille digitale filmgedichten, datagedichten en webpoëzie­producties (www.publicthought.net).

Meer van deze auteur

Uit:

Nummer 2/2025

Lees verder