Poëzie

Grote vijver

Tsead Bruinja

de aarde is een tas
op de schouders van de maan

de aarde is een tas
met slappe hengsels

uitgerekte hengsels
want de zon is zo zwaar

ik werd verliefd op de eerste regel
haar aas lonkte

haar beelden schreeuwden
om een vervolg

de zon hangt in een tas
aan de maan haar schouders

we krijgen er warme handen van
het zet de televisie aan

en dan verdwijnt de beeldspraak
in een tunnel

ik denk aan de lekkende kerncentrales
in japan

zou het daar iets over zeggen?
moet ik dit gedicht daar
naartoe buigen?

er mee onder de armen
naar een radioactief strand

waar oude mannen op stoeltjes
tevreden in hun emmers keken
naar de vissen die veel groter waren

of zwemt in datzelfde water een aarde
was het niet een tas
maar de emmer van een visser

Tsead Bruinja (1974) is dichter en woonachtig te Amsterdam. In 2019 en 2020 was hij Dichter des Vaderlands van Nederland. Sinds 2012 is Bruinja werkzaam als docent aan de opleiding Creative Writing van ArtEZ te Arnhem.

Meer van deze auteur

Uit:

Nummer 4/2011

Lees verder