op de dag dat anton korteweg
mijn onderbroek in ontvangst nam
was het schitterend weer
buiten scheen de zon
en dat deed-ie binnen, in het letterkundig museum, ook
vraag me niet hoe de zon
dat voor elkaar kreeg,
binnen schijnen –
soms moet je de dingen nemen
zoals ze zijn

ik had een expositie geopend
of juist gesloten,
daar wil ik vanaf wezen –
ik had iets officieels verricht, in elk geval
maar ik wilde niet met lege handen aankomen
dus had ik een cadeautje meegenomen:
een kleine uitbreiding van de collectie,
zijnde mijn onderbroek, een wit exemplaar
dat door mijn lief
speciaal voor de ceremonie was gewassen –
dat daar geen klachten van kwamen

ik weet niet of anton er van binnen
erg warm van werd,
dat zijn verzameling werd uitgebreid
met gemeld ondergoed
maar zo niet, dan liet hij mooi niks merken –
hij gaf geen krimp

hij pakte ’m van me aan,
vouwde hem open, zodat het talrijke publiek
de aanwinst goed kon zien,
en bedankte me toen hartelijk
voor mijn gulle gift
ja, anton korteweg?
he took it like a man